La Strada:

muziek voor een feestelijke gelegenheid,concert, tentoonstelling of radioprogramma.

viool en accordeon/piano ( plus eventueel contrabas, zang of percussie) contact zoeken via mail

CD’s:

Via La Strada Rota

Romaria

Kaos

U kunt een CD bestellen door 12.50 euro over te maken op girorekening 8376277 ten name van La Strada. Vermeldt U duidelijk uw naam en adres!

Hieronder kunt U meer lezen en beluisteren.

Opdrachten:

composities en arrangementen voor klein ensemble, maken en uitvoeren van filmmuziek.

Susan

Een drenterige donderdagochtend was het. De sfeer was vol associaties. Waar ooit een theater lag was nu een open plek. Toen daar een beeldige vrouw op de fiets aankwam met op haar rug een kist. Het was Susan – op weg naar vioolles.

Op zaterdagavond 17 mei: La Strada speelt in Hotel-Restaurant de Jong !

Optreden van La Strada georganiseerd door Bob de Boer

DRIE ONGELOOFLIJKE VERHALEN in beeld en muziek

aanvang 21 uur, deur open 20.30

Hotel-Restaurant de Jong, Nes, Ameland, 0519-542016

bobdeboer@pinupsanddowns.com

Eerder in het prachtige kerkje van Wyns :

La Strada vertolkt Orpheus en Eurydice! Een verhaal in muziek en beeld.

Het optreden van La Strada wordt geïllustreerd door lichtbeelden van tekeningen over het verhaal van Orpheus en Eurydice. www.wynzertsjerkje.nl

Op de CD “Via La Strada Rota” is uitsluitend muziek van Nino Rota te vinden. Nino Rota componeerde de muziek bij vrijwel alle films van Federico Fellini. Joost van Son maakt de arrangementen. Soms zijn deze bewerkingen vereenvoudigingen van grote orkestrale werken. Soms is er ook sprake van een doorwerking in de geest van Rota, waardoor juist een verdichting van de Rota stijl  is te horen.

De opnames worden gemaakt door Wim van Binsbergen. De muziek wordt integraal met één microfoon opgenomen.

Op deze CD is La Strada in haar oorspronkelijke bezetting te horen:

Els Dekker viool

Eric Hennes contrabas

Joost van Son accordeon

Eind jaren negentig werkt La Strada samen met zangeres Mieneke Demirdjian en de percussionist João Arruda. Uitgangspunt van deze CD is een Braziliaanse muziekstijl: de Forro

Omdat La Strada in deze tijd werkzaam is op de Theaterschool Amsterdam in verband met het LEF-project worden de opnames daar gemaakt met de technicus Sjak Verschuren.

Joost van Son maakt de arrangementen van deze CD. Hij streeft er zoveel mogelijk naar om de “La Strada stijl” te handhaven.  Wat even een botsing van culturen lijkt te worden, wordt uiteindelijk juist een originele boeiende CD.

Mieneke Demirdjian zang

João Arruda percussie

Els Dekker viool

Joost van Son accordeon

Eric Hennes contrabas

Op de CD Kaos wordt niet zozeer één stijl of één componist belicht, maar krijgt de luisteraar een dwarsdoorsnede te horen van het repertoire van La Strada. Eigen composities van Joost van Son worden afgewisseld met muziek uit Transilvanie, Stradaanse muziek en tango’s.

Twee oude bekenden vergezellen La Strada op deze CD: Hans de Ruiter: zang en Susan Keblusek: viool.

La Strada  kiest voor het thema reizen: de reiziger, de vreemdeling, het afscheid, de heimwee….

Hans de Ruiter zang

Susan Keblusek viool

Els Dekker viool

Joost van Son accordeon

Eric Hennes contrabas

.

.

.

.

Claire van Buren over  café Zeppos:

“Wat ik zo leuk vind aan Zeppos is de diversiteit, jong en oud samen. Iedereen voelt zich op zijn gemak. Ja, en de sfeer, dat mediterrane, de Italiaanse sfeer. Zeppos is een beetje vakantie in eigen land!”

Hans

De zanger heet Morris Vanek.

Ja, je hoort het goed, ik neem de naam aan van de enig overgebleven tante van mijn moeders zijde voordat zij via Albanië naar de Verenigde Staten emigreerde en daar zich Vanikian ging noemen om aansluiting bij de Armeniërs te vinden, waar ze al vanaf haar geboorte bij had willen horen.

Mijn ex-oom Jago gaat als een Vanetski door het leven in Wit-Rusland, tante Olga ( zusje van Jago’s oma ) noemde zich Vankampen om een Belgisch paspoort te krijgen , maar ik noem me gewoon Vanek.

Morris  is trouwens wel verbasterd van Maurice maar is als merknaam vrij omdat de autofabriek failliet is gegaan.

Nou ja, zo kan ik wel doorgaan, maar ik moet nog wat studeren, je weet wel, gorgelen, imploderen en mijn uitspraak aanspannen.

Compact Disc

Een CD is een geluidsdrager.

Geluidsdragers dragen niet alleen het geluid, maar vervoeren de klanken naar elders: een zonnige serre of een zolderkamer. Al die cassettebandjes opgetast in schoenendozen kunnen de meeste mensen niet meer afspelen. Ze hebben de apparaten al lang bij het groot vuil gezet. 

Zo zal het de CD binnenkort ook wel vergaan. Maar zolang het nog kan maakt La Strada CD’s met een hoesje.

Een hoesje kan je moeilijk downloaden, dat scheelt.

Als je met het vliegtuig gaat moet je overstappen in Blesti. Dan neem je een kleiner vliegtuig naar de grensplaats Ongini. Daar wacht een bus met 33 ramen op je. Je moet twee keer uitstappen voordat je in de hoofdstad Glod bent aangekomen. Ze willen je papieren controleren als je het buurland uitreist, en ze willen je welkom heten in Stradanië. Het is wel gek als je die wachtposten van Usturoj net gehad hebt, met strenge oer-ijzerengordijn gezichten in van die militaristische marskostuums. 

Het karakter van de Stradaan is veel losser en warmer. Zoals je bij aankomst in Hawaii een bloemenkrans omgehangen krijgt en meteen aan bekkendansen denken moet, zo onthalen de musici van Stradanië je met een omhelzing waardoor je merkt: “ik spreek niet meer, ik zing” of “ik treur niet meer over het verleden maar zie af van de toekomst”. 

Weemoed raakt verloren en vanzelf ontstaat er DANS.

Er wordt nog gezocht naar een medische verklaring, maar tot in de botcellen, de spiervezels en zenuweinden blijkt nieuwe flexibiliteit te ontstaan. 

Is het dan vreemd dat soms oudere vrouwen laag overvliegen?